10 czerwca 2019 w Bazylice Wniebowzięcia NMP w Zduńskiej Woli kapłani zgromadzeni wokół ołtarza Chrystusowego dziękowali Bogu za 13 lat kapłaństwa. Przypomniały się nam wszystkim chwile gdy 4 czerwca 2006 roku sześciu diakonów w gorące popołudnie leżało krzyżem na posadce w Katedrze Włocławskiej i słysząc śpiew litanii do Wszystkich Świętych prosili Najwyższego Kapłana aby sprostać przyrzeczeniom wiernego pełnienia Woli Bożej. Byli to: ks. Marcin Topolski, ks. Marcin Matynka, ks. Robert Dynakowski, ks. Łukasz Płóciennik, ks. Karol Zając i ks. Artur Biernat. Na wielu obiektach miasta widnieje napis: „W tym mieście urodził się św. Maksymilian”. Nie mogli więc jubilaci świętowania zacząć inaczej jak wizytą w Muzeum i Domu urodzin św. Maksymiliana który był możliwy i owocny dzięki wiedzy ks. Mariusza Budkiewicza. Będąc wikariuszem tej parafii dogłębnie poznał historię życia i powiązanie z miastem co skutkowało napisaniem w tym roku obszernej książki pod znamiennym tytułem:” Maksymilian M.Kolbe – Męczennik ze Zduńskiej Woli”. Było to tym bardziej ważne gdy uświadomimy sobie że przypada akurat w tym roku 125 rocznica urodzin i chrztu naszego wielkiego rodaka, oraz 100 rocznica jego święceń kapłańskich w Bazylice. Kolejnym punktem dziękczynienia była Eucharystia w Bazylice która jest równocześnie Sanktuarium urodzin i chrztu św. Maksymiliana. Przewodniczył jej gospodarz miejsca ks.Prałat Dariusz Kaliński – Dziekan, Proboszcz i Kustosz Sanktuarium. W słowie Bożym podkreślił że kapłan jest powołany do trzech podstawowych rzeczy: 1) Przede wszystkim do tego aby głosić Ewangelię przypominając że Chrystus przed wniebowstąpieniem podkreślił jako ostatni ale i najważniejszy nakaz: ”Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!” (Mk. 16,19). 2) Kolejnym elementem kapłaństwa jest uświęcenie ludu Bożego które dokonuje się również przez nieustanne błogosławieństwo do którego kapłan jest szczególnie powołany a o którym tak łatwo zapomnieć w ferworze zajęć i obowiązków. 3) Trzecim elementem posługi kapłańskiej jest ofiara. Nie chodzi tylko o tę ofiarę w której kapłani uczestniczą w związku z szafowaniem sakramentów, ale chodzi też o ofiarę ze swojego życia dla innych na wzór Chrystusa który przyszedł nie po to aby mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu (Mk. 10.45).